Friday, November 7, 2008

ಆಹಾ.. ಜೋನಿ ಬೆಲ್ಲ




ಡಬ್ಬಿ ಬೆಲ್ಲ ಬಳಸದ ಮಲೆನಾಡಿನ ಮನೆಗಳೇ ಇಲ್ಲ. ಊಟಕ್ಕೆ ಉಪ್ಪಿನ ಕಾಯಿಯಂತೆ ಬೆಲ್ಲ ಬಳಸುವವರೂ ಸಿಗುತ್ತಾರೆ ಇಲ್ಲಿ. ಬಿಸಿಲಿನ ಬೇಗೆಯ ತಂಪಿಗೆ ನೀರುಬೆಲ್ಲ ಹಲವರ ಅಭ್ಯಾಸ. ನಿತ್ಯ ಸವಿಯುವ ಬೆಲ್ಲದ ಮಧುರ ಸವಿಯಂತ0ೆುೀ ವರ್ಷಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಆಲೆಮನೆಯ ಕಬ್ಬು , ಕಬ್ಬಿನ ಹಾಲು ಹಾಗೂ ನೊರೆಬೆಲ್ಲದಲ್ಲಿಯೂ ಮಜ ಇದೆ. ಅದನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದವರು ಮಾತ್ರ ಬಲ್ಲರು.
ಮಾರ್ಚ್‌ ತಿಂಗಳಿನಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಕಬ್ಬು ಒಂದೆಡೆ ಸಿಗುವ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಮಣ ಭಾರದ ಕಣೆ ಹಾಗೂ ಘಟ್ಟದ ಕೆಳಗಿನ ಕೋಣ ಬರುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲಿಂದ ತಿಂಗಳುಗಟ್ಟಲೆ ಆ ಭಾಗದ ಜನರಿಗೆ ಆಲೆಮನೆಯ ಮಜ. ಶಾಲೆಯ ಮಕ್ಕಳಿಗಂತಲೂ ಆಲೆಮನೆ0ೆುಂದರೆ ಸ್ವರ್ಗ. ಶಾಲೆ ಬಿಟ್ಟ ಸಂಜೆಗಳು ಆಲೆಮಾವನ ಬಳಿ ಹುಸಿಬೆದರಿಕೆಯನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಾ ಕಬ್ಬು ತಿನ್ನದ ದಿನಗಳಿಲ್ಲ. ನೊರೆ ಹಾಲು ಹಾಗೂ ಅಕಸ್ಮಾತ್‌ ಸಿಗುವ ಮಾವಿನ ಮಿಡಿ ಚಪ್ಪರಿಸುತ್ತಾ ಕುಡಿದು ಅಳ್ಳಟ್ಟೆ ಸಿಪ್ಪೆಯಲ್ಲಿ ಮೊಗೆದು ಕೊಡುವ ನೊರೆಬೆಲ್ಲ ಮೆದ್ದರೆ ಅದರ ಸ್ವಾರಸ್ಯವೇ ಬೇರೆ ಬಗೆಯದು. ಅದೆಷ್ಟು ಜನರು ಕಬ್ಬು, ಹಾಲು ತಿಂದುಕುಡಿದರು ಒಂದಿನಿತೂ ಬೇಸರಿಸಿದೆ ಆಲೆಮನೆಗೆ ಬರುವವರು ನನ್ನ ಅತಿಥಿಗಳು ಎಂದೆಣಿಸುವ ಕಬ್ಬಿನ ಒಡೆಯ ರೈತ ಅತಿಥಿದೇವೋ ಭವ ಎನ್ನುವ ವಾಕ್ಯಕ್ಕೆ ಅರ್ಥಪೂರ್ಣವೆನಿಸುತ್ತಾನೆ. ಆದರೆ

ಯಾಂತ್ರೀಕರಣದ ಭರಾಟೆಯ ಇಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಸಾಂಪ್ರಾದಾಯಿಕ ಆಲೆಮನೆಗಳು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಕಣ್ಮರೆ0ಾಗುವತ್ತ ಹೊರಟಿದೆ. ಅಕ್ಕಿ ಮಿಲ್ಲಿನಂತೆ ಯಂತ್ರದ ಆಲೆಮನೆಗಳು ಆಲೆಮಾವನ ಮತ್ತು ಕೋಣನ ತುತ್ತು ಕಸಿಯುತ್ತಿದೆ ಜತೆ ಜತೆಯಲ್ಲಿ0ೆುೀ ರೈತನನ್ನು ವ್ಯಾಪಾರಿಕರಣಕ್ಕೆ ಒಳಪಡಿಸಿ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಆಲೆಮನೆಯ ಸೊಬಗನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತಿದೆ. ಸಂಪೂರ್ಣ ನಿಲ್ಲುವ ಮೊದಲು ಅದೊಂದು ಸುಖ ಅನುಭವಿಸುವವನು ಸುಖಿ.
ಆರ್‌. ಶರ್ಮಾ ತಲವಾಟ

No comments: